De Zamioculcas valt op met het uiterlijk dat een beetje op een verentooi lijkt. De dikke stengels slaan vocht en voedingsstoffen op, waardoor ze een onuitputtelijk uithoudingsvermogen hebben. Dat maakt het één van de makkelijkste kamerplanten ooit. De Zamioculcas blijft stoïcijns onder vergeetachtige eigenaren en blijft intussen trouwhartig groen.
| Herkomst | Oost-Afrika | Waterbehoefte | Grond laten uitdrogen, 1x in de 4 weken water |
| Standplaats | Licht tot zonnig | Voeding | 1x per 2 weken een halve dosering bijmesten, niet in de winter |
| Verzorging | Geel/bruin/hangend blad weghalen | Giftig | Ja |
De Zamioculcas gebruikt weinig water, dus de plant zal niet klagen als het een keer vergeten wordt. Sterker nog, het is beter voor de plant om een gietbeurt over te slaan, dan om teveel water te krijgen! De grond mag gerust 3 tot 4 weken droog staan! Bij teveel water zullen de bladeren geel worden en de stengels gaan rotten. Bij twijfel is het beter om de Zamioculcas geen water te geven. In de winter kan de Zamioculcas gerust 6 tot 8 weken zonder water.
Bij de Zamioculcas kunt u qua standplaats niet snel iets verkeerd doen. Als de plant erg licht of zelfs zonnig staat (bijvoorbeeld voor het raam), zal de plant snel groeien. Dit kan echter leiden tot gele bladeren en een te snel groeiende plant (bezwijkt door eigen gewicht). Zet de plant in dat geval iets verder van het licht vandaan. Als de plant in de schaduw staat, wat het prima kan hebben, zal dit de groei remmen en zal de plant niet snel nieuwe bladeren of stengels aanmaken. Minimale temperatuur: ’s nachts 5°C en overdag 12°C.
Wat betreft het verpotten is de Zamioculcas niet heel moeilijk. Dat hoeft namelijk naar één keer in de drie jaar. Doe dit bij voorkeur in de lente. In deze periode zullen eventuele beschadigingen aan de wortels het snelst herstellen. U kunt de plant ook direct na de aanschaf in een grotere pot zetten, dan kunt u langer wachten met het verpotten. Een grotere pot stimuleert de groei en creëert een grotere waterbuffer, omdat de grond meer vocht kan opnemen.
Extra voeding is belangrijk voor de Zamioculcas, aangezien het een snelgroeiende plant is en deze voedingsstoffen dus nodig heeft. De Zamioculcas heeft in de lente- en zomermaanden één keer in de twee weken extra voeding nodig, maar in de winter ‘slaapt’ de plant en is het dus niet nodig. Let op: als de plant in de schaduw staat zal de groei afremmen en is het voor de plant alsof het winter is (dus geen extra voeding geven). Geef in de lente of zomer een lage dosering van de Pokon Groene plantenvoeding. Lees altijd goed de bijsluiter of de verpakking! De Zamioculcas heeft maar de helft van de aanbevolen dosering nodig. Bij twijfel is het beter om te weinig voeding te geven dan te veel, anders kunnen de wortels van de plant dichtslaan of verbranden.
De Zamioculcas is niet erg gevoelig voor ongedierte en ziektes. Als de plant hier toch last van heeft, is het vaak gemakkelijk te verwijderen met de harde straal van de plantenspuit (het blad kan hier goed tegen). Mocht dat niet helpen en heeft de Zamioculcas nog steeds last van ongedierte, dan raden wij aan dit direct te bestrijden met een biologisch of chemisch bestrijdingsmiddel. Check de verpakking voor de juiste dosering.
De Zamioculcas is matig giftig voor mens en dier en het eten ervan wordt dan ook afgeraden.
De Zamioculcas heeft een uiterlijk van een verentooi. Doordat de dikke stengels al het vocht opvangen, kan de Zamioculcus ontzettend lang zonder water. Hierdoor is de plant erg makkelijk te verzorgen en een ideale kamerplant. De Zamioculcas blijft stoïcijns doorgroeien onder de vergeetachtige eigenaren en ondertussen het hele jaar door heldergroen.
